Niet alleen het weer, maar ook de enorme hoeveelheid paddenstoelen (95!! soorten) waaronder een aantal Rode Lijstsoorten maakten deze excursie tot een unicum! Behalve de prachtige paarse galgordijnzwam (want die was het!), staan ook de tweekleurige russula, het gewoon varkensoor en de rimpelige koraalzwam als Kwetsbaar op de Rode Lijst! Ook de vrij zeldzame Bruine kale inktzwam was een leuke vondst. Conny kwam nog met een verrassing. Via waarneming.nl bleek dat het niet de Rechte koraalzwam was die we hadden gezien, maar de uiterst zeldzame stinkende koraalzwam. Vierde vondst van Nederland! Nog zo’n bijzonderheid was de Kluifzwameter op Zwarte kluifzwam. Menno Boomsluiter schreef er een natuurbericht over. Hilverbeek zorgt toch steeds weer voor verrassingen!
Tijdens de excursie vroeg Elle wat voor een stof het was die de scherpe smaak bij melkzwammen veroorzaakte. Goeie vraag, die ik voorlegde aan een viertal goede mycologen die het echter ook niet wisten. Vervolgens heb ik de vraag doorgespeeld aan een chemicus.
Dit was zijn antwoord:
Dag Yolande,
Ik vond het wel een interessante vraag: wat veroorzaakt de scherpe smaak van het melksap bij een aantal melkzwammen.
In de literatuur vond ik dat dat afgeleide verbindingen van sesquiterpenen zijn. Zo wordt bij de baardige melkzwam de scherpe smaak veroorzaakt door velleral (2,2,8-trimethyl-3,3a,8,8a-tetrahydro-1H-azulene-5,6-dicarbaldehyde). Ook bij het schaapje komt deze verbinding voor (maar dan vooral in het vlees en minder in het melksap) en daar dankt velleral zijn naam aan: L. vellereus. Bij andere melkzwammen zijn het weer iets andere sesquiterpenoïden.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.
Groeten,Toon
